هم پیمایی (carpooling یا به فارسی: کارپولینگ) چیست؟

درک مفهوم همپیمایی (carpooling)، به سادگی دریافتن معنای عبارت آن است: با هم پیمودن.

مدیریت و مصرف بهینه، به عنوان یکی از ضروری‌ترین نیا‌زهای بشر برای بقا و ضامن امنیت ما در برابر طبیعت، در طول تاریخ باعث افزایش رفاه زندگی بشر بوده و بخش عمده‌ای از زحمات بشر را حذف و زندگی را تسهیل کرده است. بهینه‌سازی همواره هدف خود را بر صرف کمترین هزینه (در این جا منظور هرگونه‌ هزینه‌ اعم از مالی، وقت، هزینه و... است) و در مقابل آن به‌دست آوردن بیشترین بازدهی قرار داده است و خلأ همین نگرش مخصوصا در عصر حاضر موجب بروز نابرابری‌ها، معضلات و مشکلاتی شده که در بسیاری موارد برای مرتفع شدن نیازمند هزینه‌های هنگفت و زمان بسیارند.

تمرکز هم پیمایی (carpooling)، به‌عنوان یکی از مهمترین و لازمترین مصادیق بهینه‌سازی در عصر فعلی، براستفاده‌ی حداکثری از ظرفیت‌های وسایل نقلیه شخصی قرار دارد. استفاده از خودروهای شخصی و به‌تبع آن تولیدات انبوه آنها، اقتضای زندگی بشر امروز است. نیازی ضروری و پرکاربرد که پس از تعریف خودروی شخصی به عنوان نیازی لایتخلف و رواج روز افزون آنها، مشکلات بسیاری برای زندگی جمعی و فردی انسان را باعث شد. 

از ابتدایی‌ترین و مهمترین تبعات استفاده‌ی رایج افراد از خودروی شخصی، ایجاد ترافیک‌های سنگین در مناطق مسکونی و شهری است. معضلی که از جنبه‌های گوناگون به زندگی فردی و جمعی بشر آسیب می‌زند. ترافیک، به معنای عرفی در تضاد جدی با آرامش زندگی جمعی انسان که در بستر شهرها تحقق می‌پذیرد، قرار داشته و امروزه هیچ یک از ابناء بشر را نمی‌توان یافت که درگیر این مشکل نباشد. حل این مشکل زمانی سخت‌تر می‌گردد که بدانیم به‌خاطر نقشی که خودروها در زندگی روزمره ایفا می‌‌کنند، حذف آن‌ها از چرخه‌ی روزانه‌ی زندگی غیر ممکن است.

آسیب دیگر خودروهای شخصی، آلاینده‌هایی است که به عنوان پسماند سوخت مصرفی خودروها وارد چرخه‌ی هوای شهرها و در نتیجه وارد دستگاه تنفسی افراد می‌شود. افزایش احتمال ابتلا به سکته‌ی قلبی و مغزی، ایست ناگهانی قلب دراثر کیفیت پایین هوای تنفس، افزایش بیماری‌های قلبی و عروقی  و نیز افزایش خطرابتلا به بیماری‌های تنفسی و ریوی و افزایش احتمال مرگ و میر این بیماری‌ها درصورت ابتلا، از اولیه‌ترین نتایج آلودگی هوا است. آلودگی، خود بسیار تحت تاثیر نحوه‌ی استفاده از خودروهای شخصی بوده و بر اساس آمار کیفیت هوای تنفسی شهرها، حتی در شهرهای صنعتی کشورهای جهان سوم که همواره از بیشترین میزان آلودگی هوا رنج برده اند، با مدیریت صحیح خودروهای شخصی می‌توان همواره هوا را در محدوده سالم نگه داشت. 

برای حل بحران آلودگی هوا و ترافیک‌های شهری، به غیر از حذف خودروهای شخصی به‌عنوان مسببین این مشکلات، راه‌ حل  دیگری نیز وجود دارد که نه‌تنها بدون هزینه‌ی اضافه، بلکه در کمال تعجب از طریق کاهش هزینه‌ها به حل این معضلات می‌پردازد؛ راه حلی با اسمی بسیار دقیق: همپیمایی (carpooling یا به فارسی کارپولینگ).

به مجرد پیدایش مشکلاتی که نتایج رواج خودروهای شخصی بودند عاملین اصلی این مشکلات به حق خودروهای تک سرنشین شناخته شدند. خودروهایی که در صورت استفاده‌ی بهینه، دیگر نه تنها آسیب‌زا نخواهند بود، بلکه می‌توانند در صورت مدیریت صحیح مفید باشند و برای حاصل شدن این مهم، تنها کافی است که طی بستری هوشمند به‌توان صندلی‌های خالی را شناسایی و از آنها استفاده کرد یا به عبارت دقیق‌تر: مسیرها را با هم پیمود. این راهکار کلیدی، که تنها نیازمند یک تغییر نگرش کوچک است، اساس مفهوم هم پیمایی (carpooling) را تشکیل می‌دهد. 

همپیمایی (carpooling)، در کنار دوچرخه و حمل و نقل عمومی از یک سو راهکاری برای مدیریت و کاهش ترافیک شهری و از سوی دیگر کاهش آلودگی محیط زیست است؛ اما مزایای اضافه‌ای هم نسبت به دو راهکار مذکور دارد که نمی‌توان از آن‌ها چشم پوشید که از آن جمله می‌توان به تاثیر آن در نظام‌های مدیریتی برای سازمان‌ها که از آن با عنوان همپیمایی سازمانی یاد می‌شود اشاره کرد.

در نهایت با بررسی دقیق، باید اذعان داشت که یقینا همپیمایی (carpooling )، تمامی ادعاهایی که طرح می‌کند را به محض اجرا محقق خواهد ساخت. چرا که در هر سفر، برای تمامی افراد درگیر سفر، اعم از راننده و همسفران، ارزش‌های بسیار قابل توجه و چشمگیری ارائه داده و نیز متضمن منافع جمعی و فردی بسیاری است. از سویی دیگر، به علت کم هزینه بودن اجرای این ایده، نه تنها قابل اجرا است، بلکه اجرای آن ساده و بدون دردسر است. پس بیهوده نیست اگر رواج این نگرش صحیح و سودمند را نه تنها مطلوب که ضروری بدانیم؛ چرا که در آینده حتی با حذف سوخت‌های فسیلی از چرخه‌ی حمل‌ونقل و حل مشکلات زیست‌محیطی حمل‌ونقل شهری، ترافیک همچنان معضل بزرگی است که با گذر هر روز از عمر بشر، شدید‌تر و بزرگتر نیز خواهد شد.