چالش‌های مدیریت اجرایی و مدیریت محیطی سازمان‌ها و راهکارهای آن
همپیمایی سازمانی
مدیریت محیطی سازمان، به عنوان یکی از وظایف و زیرشاخه‌های مدیریت اجرایی، بر مدیریت صحیح فضای در اختیار سازمان و استفادهی حداکثری و بهینه از آن تاکید دارد. هم چنین این واحد موظف است میزان اشغال فضای سازمان در محیط پیرامون، خصوصا محیط شهری، را مدیریت نماید؛ به نحوی که فعالیت‌های سازمان به گونه‌ای نباشد که موجب سلب آسایش و ایجاد مزاحمت برای دیگر حاضرین و فعالان آن محیط گردد.
مدیریت محیطی سازمان، به عنوان یکی از وظایف و زیرشاخه‌های مدیریت اجرایی، بر مدیریت صحیح فضای در اختیار سازمان و استفادهی حداکثری و بهینه از آن تاکید دارد. هم چنین این واحد موظف است میزان اشغال فضای سازمان در محیط پیرامون، خصوصا محیط شهری، را مدیریت نماید؛ به نحوی که فعالیت‌های سازمان به گونه‌ای نباشد که موجب سلب آسایش و ایجاد مزاحمت برای دیگر حاضرین و فعالان آن محیط گردد.
راه حل‌های سنتی مقابله با این مشکلات عمدتا بر مدار تهیه‌ی پارکینگ اختصاصی برای کارکنان می‌پردازد که این تهیه می‌تواند به صورت ساخت، خرید و یا اجاره‌ی فضا باشد و علی رغم توانایی حل مشکل، از سوی سازمان‌ها مورد استقبال قرار نمی‌گیرند چرا که هزینهی آنها بسیار سنگین است.
راه حل دیگر، که از راه‌حل اول هزینهی کم‌تری دارد، تدارک سرویس حمل و نقلی برای کارکنان است تا کارکنان از خودروهای شخصی خود استفاده ننموده و دیگر مشکل جای پارک محلی ازاعراب نداشته باشد. این راه حل هزینهی کم‌تری نسبت به راه حل قبلی دارد اما هم هزینهی آن همچنان بالاست و هم مدیریت آن بسیار مشکل است چون تعیین محل سکونت کارکنان با سازمان نیست و سازمان نمی‌تواند همیشه به حالت ایده آل، که همان تدارک یک سرویس برای تمامی کارکنان است، فکر کند و در بسیاری موارد عملا آنقدر تعداد سرویس‌ها زیاد می‌شود که هم هزینهی آن با احداث پارکینگ تقریبا برابری می‌کند و هم تعداد خودروهای سرویس باتعداد خودروهای شخصی تمامی کارمندان تفاوت چندانی ندارد.
در سال‌های اخیر، راه حل جایگزینی در دنیا یافت شده است که مشکلات هزینه‌ای دو راه حل را نداشته و در عین حال توانایی حل این مشکلات را به خوبی دارد که از آن با عنوان هم پیمایی (carpooling) یاد می‌شود راه حلی که در ابتدا نه راهکاری مدیریتی، بلکه راهکاری بود برای مدیریت کلان شهری و کاهش آلودگی و ترافیک که پس از اجرا و اطلاع سازمان‌ها از مزایای آن، روی بدان آوردند تا از بسیاری هزینه‌ها نجات یابند.
در همپیمایی سازمانی، سازمان‌ها به جای صرف هزینه برای زیر ساخت‌های نگهداری خودروها و یا تدارک سرویس حمل و نقل سازمانی، با اعطای امتیازاتی به کارکنان، آنها را ترغیب می‌نمایند تا در صورتی که محل سکونت آنها در یک محدوده قرار دارد، به جای استفادهی تنها از خودروی شخصی، به پیمایش مسیر مشترک با تنها یک خودرو بپردازند و به کارگیری خودرو را به صورت چرخشی میان خود تقسیم نمایند تا برای کارمندان هم علاوه بر مصون ماندن از مشکلات احتمالی محیطی و جای پارک، که پیش‌تر ذکر شدند، صرفه‌ی اقتصادی نیز داشته باشد و به جای استفادهی هر روزه از خودروی شخصی، یک چهارم تا نصف روزهای کاری را از خودروی شخصی استفاده نمایند. از دیگر سو نیز هزینه‌هایی که سازمان برای ترغیب کارکنان در جهت استفاده از سیستم هم پیمایی(carpooling) می‌کند، هزینهی بسیار کمی است که سازمان را از بسیاری مشکلات و هزینه‌های آتی و احتمالی مصون می‌دارد.
همانگونه که شرح داده شد، هم پیمایی(carpooling) با کاهش تعداد خودروهای در حال تردد، تبعا نیاز به جای پارک را نیز کاهش می‌دهد. نتایج این راهکار، درست که برای مدیرت کلان شهری مفید فایده است و در کاهش ترافیک نقش به سزایی دارد، لیکن این راهکار در مقیاس کوچک‌تر برای سازمان‌ها نیز سودمند بوده و با ایجاد ارزش اقتصادی برای کارکنان و ترغیب آنان به استفاده از همپیمایی(carpooling)، سازمان را از بسیاری از هزینه‌ها و مشکلاتی که در مدیریت محیطی و اجرایی وجود دارد، مصون خواهد داشت.
